تاریخچه ورزش تنیس روی میز

تاریخچه ورزش تنیس روی میز

ورزش تنیس روی میز که به عنوان پینگ پنگ نیز شناخته می شود، تاریخچه ای غنی دارد که به قرن نوزدهم باز می گردد. این بازی در

انگلستان آغاز شد یعنی این ورزش در انگلستان ویکتوریایی سرچشمه گرفت، جایی که به عنوان یک نسخه مینیاتوری از تنیس روی چمن

بازی می شد.

در سال 1901 اولین تورنمنت رسمی تنیس روی میز در لندن برگزار شد. این بازی به سرعت در سراسر جهان محبوبیت یافت و در سال 1926

فدراسیون بین المللی تنیس روی میز (ITTF) تأسیس شد.

تنیس روی میز در سال 1988 به یک ورزش المپیک تبدیل شد و امروزه میلیون ها نفر در هر سن و سطح مهارتی از آن لذت می برند.

در طول سال‌ها، بازی دستخوش تغییرات زیادی شده است، از جمله تغییراتی در تجهیزات و قوانین، اما جوهر اصلی آن یعنی رقابت سریع و

استراتژیک ثابت مانده است.

جایی که در بین طبقه بالا به عنوان یک بازی سالن بعد از شام انجام میشد.

پیدایش نام پینگ پنگ در سال 1880

همانطور که در بالا نیز ذکر شد تاریخچه تنیس روی میز در اواخر قرن نوزدهم در انگلستان آغاز شد. ورزش تنیس روی میز در اصل با نام تجاری  “پینگ پنگ” شناخته شد.

این بازی در ابتدا به عنوان یک بازی بعد از شام توسط ویکتوریایی‌های طبقه بالا در دهه 1880 بازی می‌شد.

در سال 1890، دیوید فاستر انگلیسی که به دلیل جذابیت گسترده بازی پینگ پنگ جذب آن شده بود، اولین بازی تنیس روی میز را معرفی کرد.

نام تنیس روی میز در سال‌های 1921-1922 زمانی که انجمن قدیمی پینگ پنگ که در سال 1902 تشکیل شده بود، احیا شد. انجمن اولیه در

حدود سال 1905 از هم پاشید، اگرچه ظاهراً این بازی در بخش‌هایی از انگلستان خارج از لندن ادامه داشت و تا دهه 1920 در بسیاری از

کشورها بازی می‌شد.

سال 1926 تأسیس (ITTF) تنیس روی میز

فدراسیون بین المللی تنیس روی میز ( ITTF ) نهاد حاکم بر تمامی انجمن های ملی تنیس روی میز است . نقش ITTF شامل نظارت بر

قوانین و مقررات و جستجوی بهبود فن آوری برای ورزش تنیس روی میز است. ITTF مسئول سازماندهی مسابقات بین المللی متعددی از

جمله مسابقات جهانی تنیس روی میز است که از سال 1926 ادامه یافته است.

فدراسیون بین المللی تنیس روی میز (ITTF) در سال 1926 تأسیس شد و قوانین رسمی را در کتابچه راهنمای ITTF مشخص می کند.

ITTF اولین مسابقات جهانی در همان سال در لندن برگزار شد. در حال حاضر شامل 226 انجمن عضو در سراسر جهان است.

تنیس روی میز در المپیک در سال 1952

در بازی‌ های المپیک، تنیس روی میز در دو دسته برای مردان و زنان برگزار می‌شود – مسابقات تیمی و مسابقات انفرادی. مسابقات در یک

رویداد تیمی یک رویداد بهترین از پنج است، در حالی که تک‌ نفره‌ها بهترین برخوردهای هفتگانه را دارند.

در ابتدا دارای مسابقاتی در یک نفره و دونفره بود. با این حال، این در پکن 2008 بازبینی شد، جایی که مسابقات دو نفره راه را برای رقابت

تیمی در بخش مردان و زنان باز کرد.

تنیس روی میز اولین بازی خود را در بازی های المپیک تابستانی در سال 1952 در هلسینکی فنلاند انجام داد، اما تنها در المپیک 1988 در

سئول، کره جنوبی، به یک ورزش مدال رسمی تبدیل شد.

تنیس روی میز از سال 1988 یک ورزش المپیک بوده است ، با دسته بندی رویدادها در انفرادی مردان و زنان، و تیم های مردان و زنان از

سال 2008 که جایگزین دو نفره شد .

چین با کسب 60 مدال که از این تعداد 32 مدال طلاست، بر این ورزش مسلط است. کره جنوبی با 18 مدال در رده بعدی قرار دارد که سه

مدال آن طلاست.

 لاستیک معکوس پینگ پنگ 1971

در سال 1902، EC Gould ، یکی از علاقمندان بریتانیایی به بازی، اولین راکت‌ های پوشیده از لاستیک را معرفی کرد. لاستیک معکوس یک

لاستیک تهاجمی و محبوب ترین نوع لاستیک است.

آنها از خارج صاف هستند و باعث می شوند که پیپ های داخل فوم را لمس کنند و به همین دلیل به آن وارونه یا معکوس می گویند. طیف

گسترده ای از سرعت ها و چرخش های لاستیک معکوس آن را در بین بازیکنان مورد علاقه قرار داده است.

لاستیک معکوس می تواند وسیع ترین طیف چرخش را در بین انواع لاستیک ها ارائه دهد . لاستیک معکوس که چسبندگی کمی روی ورق

بالایی دارد یا اصلاً چسبندگی ندارد به عنوان آنتی اسپین نیز شناخته می شود .

لاستیک معکوس در سال 1971 معرفی شد که به بازیکنان اجازه می داد حتی بیشتر روی توپ بچرخند. این ورزش را متحول کرد و تماشای

آن را هیجان انگیزتر کرد.

معرفی بازی 11 امتیازی در سال 2000

شاید بزرگترین تغییر در تنیس روی میز، تغییر در سیستم امتیاز دهی بود. قبل از سال 2001، بازی ها تا 21 امتیاز می گرفتند و سرویس ها

هر 5 امتیاز تغییر می کردند. از آن زمان به بعد بازی تا 11 امتیاز با تغییر سرویس هر 2 امتیاز کسب شده است.

در سال 2000، سیستم امتیازدهی به یک بازی 11 امتیازی تغییر یافت و بازیکنان در هر دو امتیاز سرویس های متناوب را تغییر دادند. این

باعث شد بازی سریعتر و فشرده تر شود.

طبق قوانین ورزش تنیس روی میز، یک بازیکن می تواند با کسب 11 امتیاز در یک بازی تنیس روی میز برنده شود، با یک امتیاز برای هر تخلف.

هر بازیکن دو بار متوالی سرویس می‌دهد. امتیاز اول تا ۱۱ برنده اعلام می شود. اگر امتیازها 10-10 مساوی باشند، بازیکن باید برای برتری

دو امتیازی تلاش کند تا بازی را برنده شود.

یک مسابقه با برد در بازی ها برنده می شود. تعداد بازی ها در هر مسابقه در مسابقات و دسته بندی ها متفاوت است. در حالی که

مسابقات انفرادی معمولاً بهترین رویدادهای هفتگانه هستند، مسابقات دو نفره یک رویداد بهترین از پنج هستند.