تاریخچه بازی بیلیارد

در این مقاله قصد داریم تاریخچه بازی بیلیارد را بررسی کنیم ، این بازی طرفداران زیادی دارد پس با ما تا انتها همراه باشید تا این بازی را مورد ارزیابی قرار دهیم .

تاریخچه بیلیارد طولانی و بسیار غنی است. این بازی توسط پادشاهان و مردم عادی، رؤسای جمهور، بیماران روانی، خانم ها، آقایان و افراد مزدور به طور یکسان انجام شده است.

این بازی از یک بازی چمن‌زنی شبیه به کروکت که در قرن پانزدهم در اروپای شمالی و احتمالاً در فرانسه بازی می‌شد، تکامل یافته است.

بازی در داخل خانه به یک میز چوبی با پارچه سبز برای شبیه سازی چمن منتقل شد و یک حاشیه ساده در اطراف لبه ها قرار داده شد.

توپ ها را به جای ضربه زدن با چوب های چوبی به نام “گرز” هل می دادند. اصطلاح بیلیارد از زبان فرانسوی گرفته شده است، یا از کلمه “billart”، یکی از چوب های چوبی، یا “bille .

بیشتر اطلاعات ما در مورد بیلیارد اولیه از روایت های بازی توسط خانواده سلطنتی و دیگر اشراف به دست می آید. 

این بازی از اوایل دهه 1800 به عنوان “بازی نجیب بیلیارد” شناخته می شود، اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افراد از همه طبقات جامعه از همان ابتدا این بازی را بازی می کردند.

در سال 1600، این بازی به اندازه‌ای برای عموم آشنا بود که شکسپیر در آنتونی و کلئوپاترا به آن اشاره کرد.

چوب نشانه در اواخر دهه 1600 ساخته شد. هنگامی که توپ در نزدیکی ریل قرار داشت، استفاده از گرز به دلیل سر بزرگش بسیار ناخوشایند بود.

در چنین حالتی، بازیکنان گرز را به اطراف می چرخانند و از دسته آن برای ضربه زدن به توپ استفاده می کردند.

دسته را «queue» به معنای «دم» می نامیدند که از آن کلمه «cue» می گیریم. برای مدت طولانی فقط مردان مجاز به استفاده از نشانه بودند.

زنان مجبور به استفاده از گرز بودند، زیرا احساس می شد بیشتر احتمال دارد پارچه را با نشانه شکل دهنده پاره کنند .

میزها در ابتدا دارای دیوارهای مسطح برای ریل بودند و تنها وظیفه آنها جلوگیری از افتادن توپ ها بود. آنها به کرانه های رودخانه شباهت داشتند و حتی قبلاً به آنها “کرانه” می گفتند.

بازیکنان متوجه شدند که توپ‌ها می‌توانند از ریل پرش کنند و شروع به هدف‌گیری عمدی به سمت آنها کردند. بنابراین “شات بانکی” توپی است که در آن یک توپ به عنوان بخشی از ضربه از بالشتک برگشته است.

تجهیزات بیلیارد پس از سال 1800 به سرعت در انگلستان بهبود یافت که عمدتاً به دلیل انقلاب صنعتی بود. از گچ برای افزایش اصطکاک بین توپ و چوب نشانه حتی قبل از اینکه نشانه ها نوک داشته باشند استفاده می شد.

نوک نشانه چرمی، که با آن بازیکن می‌تواند چرخش جانبی را روی توپ اعمال کند، تا سال 1823 کامل شد.

بازدیدکنندگان از انگلستان به آمریکایی‌ها نشان دادند که چگونه از اسپین استفاده می‌کنند، که توضیح می‌دهد که چرا در ایالات متحده به آن انگلیسی می‌گویند اما در هیچ جای دیگری به آن «انگلیسی» می‌گویند.

خود بریتانیایی ها از آن به عنوان “سمت” یاد می کنند ، نشانه دو تکه در سال 1829 وارد شد. تخته سنگ به عنوان ماده ای برای تخت های رومیزی در حدود سال 1835 رایج شد.

گودیر در سال 1839 آتش سوزی لاستیک را کشف کرد و در سال 1845 از آن برای ساخت بیلیارد استفاده شد.

کوسن ها نسبت دو به یک طول به عرض در قرن 18 استاندارد شد. قبل از آن، ابعاد جدول ثابتی وجود نداشت. تا سال 1850، میز بیلیارد اساساً به شکل فعلی خود تبدیل شد.

بازی غالب بیلیارد در بریتانیا از حدود 1770 تا 1920 بیلیارد انگلیسی بود که با سه توپ و شش جیب روی یک میز مستطیلی بزرگ بازی می شد.

سنت بیلیارد بریتانیا امروزه عمدتاً از طریق بازی اسنوکر انجام می‌شود، بازی پیچیده و رنگارنگی که جنبه‌های تهاجمی و دفاعی را با هم ترکیب می‌کند .

و با همان تجهیزات بیلیارد انگلیسی انجام می‌شود، اما با ۲۲ توپ به جای سه توپ. اشتهای بریتانیایی برای اسنوکر تنها با اشتیاق آمریکایی ها به بیسبال نزدیک می شود. می توان هر روز یک مسابقه اسنوکر را در بریتانیا دید.

بازی غالب بیلیارد آمریکایی تا دهه 1870 بیلیارد چهار توپ آمریکایی بود که معمولاً روی یک میز بزرگ (11 یا 12 فوتی) چهار جیبی با چهار توپ – دو توپ سفید و دو توپ قرمز بازی می شد.

این یک فرمت مستقیم بیلیارد انگلیسی بود. امتیازها با زدن توپ‌ها، خراشیدن کیو‌بال یا ساختن کاروم روی دو یا سه توپ به‌دست می‌آمدند.

“کاروم” عمل ضربه زدن به دو توپ شی با توپ نشانه در یک ضربه است. با توپ های زیاد، روش های مختلفی برای گلزنی وجود داشت و می شد تا 13 پینت را در یک ضربه به دست آورد.

American Four-Ball دو فرزند تولید کرد که هر دو از نظر محبوبیت در دهه 1870 از آن پیشی گرفتند.

یکی، کاروم های ساده ای که با سه توپ روی میز بدون جیب بازی می شود، چیزی است که به “راه آهن مستقیم” معروف است، که پیشرو همه بازی های کاروم است. بازی محبوب دیگر American Fifteen-Ball Pool، پیشین بیلیارد جیبی مدرن بود.

کلمه “pool” به معنای شرط بندی جمعی یا آنت است. بسیاری از بازی‌های غیر بیلیارد، مانند پوکر، شامل یک استخر هستند، اما این نام برای بیلیارد جیبی بود که به آن اضافه شد.

اصطلاح Poolroom در حال حاضر به معنای مکانی است که در آن استخر بازی می شود، اما در قرن 19 یک استخر سالن شرط بندی برای مسابقات اسب دوانی بود.

میزهای بیلیارد نصب شده بود تا مشتریان بتوانند زمان بین مسابقه را سپری کنند. این دو در اذهان عمومی به هم متصل شدند، اما مفهوم نامطلوب «پول‌اتوم» از شرط‌بندی‌هایی که در آنجا انجام شد، ناشی شد، نه از بیلیارد .

بیلیارد پانزده توپ با 15 توپ شی با شماره 1 تا 15 بازی می شد. برای غرق کردن یک توپ، بازیکن تعدادی امتیاز برابر با ارزش توپ دریافت می کرد.

مجموع مقادیر توپ در یک قفسه 120 است، بنابراین اولین بازیکنی که بیش از نیمی از کل یا 61 را دریافت کرد، برنده بود.

این بازی که “61-Pool” نیز نامیده می شود در اولین تورنمنت استخر قهرمانی آمریکا که در سال 1878 برگزار شد مورد استفاده قرار گرفت و سیریل دیون کانادایی برنده شد.

در سال 1888، شمارش تعداد توپ‌هایی که بازیکن به جیب می‌زند و نه مقدار عددی آنها، عادلانه‌تر تصور می‌شد. بنابراین، Continuous Pool جایگزین Fifteen-Ball Pool به عنوان بازی قهرمانی شد.

بازیکنی که آخرین توپ یک قفسه را فرو می‌برد، قفسه بعدی را می‌شکند و مجموع امتیاز او به طور مداوم از یک قفسه به قفسه دیگر نگه داشته می‌شود.

هشت توپ اندکی پس از سال 1900 اختراع شد. بیلیارد مستقیم در سال 1910 دنبال شد. به نظر می رسد Nine-Ball در حدود سال 1920 توسعه یافته است.

در حالی که اصطلاح “بیلیارد” به تمام بازی هایی که روی میز بیلیارد انجام می شود، با جیب یا بدون جیب اطلاق می شود، برخی افراد بیلیارد را فقط به معنای بازی های کاروم می دانند و از استخر برای بازی های جیبی استفاده می کنند.

در طول دهه 1930، هم استخر و هم بیلیارد، به ویژه بیلیارد سه کوسن، در کانون توجه مشترک بودند.

از سال 1878 تا 1956، مسابقات قهرمانی بیلیارد تقریباً سالانه برگزار می شد و مسابقات چالشی تک به تک ماه های باقی مانده را پر می کردند.

بازی بیلیارد درطول جنگ

گاهی اوقات، از جمله در طول جنگ داخلی، نتایج بیلیارد پوشش وسیع تری نسبت به اخبار جنگ دریافت می کرد.

اما بازی برای ظهور از جنگ جهانی دوم بیشتر از اینکه وارد آن شود، با مشکل مواجه شد. سربازان بازگشته در حال و هوای خرید خانه و ساختن مشاغل بودند و جذابیت یک بعدازظهر پشت میز بیلیارد متعلق به گذشته بود.

اتاق به اتاق به آرامی بسته شد و در پایان دهه 1950 به نظر می رسید که این بازی ممکن است به فراموشی سپرده شود.

بیلیارد با دو رویداد هیجان‌انگیز، یکی در سال 1961 و دیگری در سال 1986 احیا شد. این فیلم سیاه و سفید زندگی تاریک یک مرد بیلیارد را به همراه پل نیومن در نقش اصلی به تصویر می‌کشد.

اتاق‌های جدیدی در سراسر کشور افتتاح شد و تا پایان دهه 60 استخر رونق گرفت تا اینکه نگرانی‌های اجتماعی، جنگ ویتنام، و تمایل به فعالیت‌های مختلط در فضای باز منجر به کاهش علاقه به بیلیارد شد. در سال 1986، “رنگ پول”، دنباله “هستلر” با بازی پل نیومن در همان نقش و تام کروز به عنوان یک حرفه ای نوظهور، هیجان بیلیارد را برای نسل جدید به ارمغان آورد.

نتیجه این بود که اتاق‌های مجلل باز شد و پذیرای افرادی بود که اگر اتاق‌های قدیمی را می‌دیدند، حواسشان آزرده می‌شد. این روند به آرامی در سال 1987 آغاز شد و از آن زمان افزایش یافته است.

درصورت علاقه مندی می توانید از سایر مقالات موجود در فروشگاه نیدمد نیز دیدن فرمایید .